Het avontuur van Marshall

Het avontuur

Na 2 weken opgehokt te hebben gezeten, mochten onze kippetjes samen met haantje de voorste voor het eerst naar buiten. Ze waren genoeg gewend, gingen zelf op stok (in beginsel mocht Tom dit proces iedere avond begeleiden – wat tot hilarische taferelen leidde, zeker toen wij een weekend weg waren en Joop het een keer mocht doen) en wisten waar de thuisbasis was. Dolenthousiast renden zij de tuin in, sprongen over lage struikjes en begonnen vredelievend stukjes kale grond om te ploegen. Dit avontuur duurde helaas slechts 3 dagen. Toen kwam er een vrolijke jachthond doelgericht ons terrein op rennen. De haan sprong voor de kippen, de kippen stoven uit elkaar en de hond greep ons haantje.

Nadat hondlief was verdreven, leek de haan ok en was het kippen zoeken geblazen. In gezelschap van speurpoes Piet, gingen we het bos in om onze kippen weer bij elkaar te krijgen – precies tijdens het hondenuitlaatuur dus één en al spanning! Gelukkig vonden de dames de weg naar het hok al gauw zelfstandig terug.

Marshall

Helaas bleek de haan minder ongeschonden dan in eerste instantie gedacht. Zijn snavel zat los en op zijn borst had hij een flinke bult. Niet geheel gewend aan ‘vee houden’, zochten wij contact met de dierenarts die ons vriendelijk doorverwees naar de lokale veearts. Hier werden wij direct warm ontvangen. De haan werd nauwkeurig onderzocht en bleek gelukkig te groot geweest te zijn voor de hond; zijn veren stonden tegen elkaar in maar hij had geen wonden. Wel was die snavel een probleem want eten kon de haan niet meer en de kans was groot dat hij ergens aan zou blijven hangen. Hij moest dus blijven zodat zijn snavel vakkundig kon worden ‘gefreesd’. En tja, toen kwam het: ‘Hoe heet de haan?’ ‘Ehm… geen idee?’ De assistente zette hem onder ‘haan’ in het bestand en dat vonden wij zo zielig dat we direct een naam hebben bedacht. Het is – naar suggestie van de zoon van Tom en Joyce – Marshall geworden.

We konden Marshall na een paar uur gelukkig alweer halen en gingen met een flinke hoeveelheid pijnstillers, en een factuur van 2 keer de aanschafwaarde van de haan, terug naar de boerderij.

Haantje de voorste

Inmiddels kraait Marshall er weer vrolijk op los en stapt meneer weer fier door de vergadertuin – voorlopig wel met de hekken dicht. Ook hebben we de 4 dames een naam gegeven: Jet, Anne-Marie, Kato en Pluim.