Optische illusie met een knipoog naar de natuur

Wauw! Want op onze groene vergaderlocatie kan je nu vergaderen, brainstormen, coachen en trainen tussen microscopische vormentaal. Microscopische watte? Onze nieuwe kunstexpositie, van Tonie van Marle, is geïnspireerd op natuurlijke cellen en weefsels die 40.000 keer vergroot zijn. En het is zowel wonderlijk als fascinerend mooi! 

Natuurkunst?

En hoe! In de wetenschappelijke literatuurstudie die ten grondslag ligt aan De Polderij, stuitten wij op onderzoek van Yannick Joye (2007). Het blijkt dat mensen een voorkeur hebben voor ronde vormen en in het bijzonder voor fractale patronen. Dat zijn vormen met een oneindige hoeveelheid details, waarbij motieven voor zich op steeds kleinere schaal herhalen. Zoals bij een bloemkool of, nog heviger, bij een romanesco. Deze vormen simuleren natuur het beste. En zoals bekend, zorgt alleen al kijken naar een plaatje van groen voor meer inspiratie, creativiteit, minder stress en een betere samenwerking.

Het onzichtbare zichtbaar maken

Kunstenares Tonie van Marle woont en werkt in Amsterdam. De tekeningen en linosneden die zij nu bij ons exposeert, zijn dus geïnspireerd op extreme uitvergrotingen van natuurlijke organismen met zogenaamde elektronenmicroscopen. Met het blote oog zie je het niet, Tonie’s tekeningen maken iets zichtbaar wat we intuïtief als deel van onze tastbare wereld ervaren. In werkelijkheid kom je Tonie’s vormen nergens tegen: zij zijn slechts uitgangspunt voor een heel eigen beeldtaal, in kleurig pastel of zwart-wit.

Natuurlijke texturen en dimensionale gelaagdheid

De tekeningen zijn soms ook letterlijk verbonden met de natuur omdat Tonie berkenschors, ficus- en bananenblad integreert in de textuur van het papier. Zo voegt zij een drie-dimensionale component toe aan de pastels. Vanuit dezelfde motivatie snijdt zij ook haar lino’s uit, en combineert deze soms met spiegelglas om zo een nog grotere gelaagdheid aan te brengen.